Από τα τραγούδια του Σταμάτη Κόκοτα που άφησαν εποχή είναι το «Γιε μου», ένα τραγούδι που έγραψε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος σε μουσική του Απόστολου Καλδάρα. Ήταν αυτό που έδωσε νέα ώθηση στην καριέρα του Σταμάτη Κόκοτα και εκείνο που έκανε αμέτρητους άνδρες να κλαίνε στο άκουσμά του, όταν το ερμήνευε στα μαγαζιά που εμφανιζόταν.
Η πρώτη εκδοχή, ενδεικτικά, που κυκλοφόρησε σαν μύθος, ήταν ότι το τραγούδι -το οποίο είχε κυκλοφορήσει το 1977- είχε γραφτεί για τον θάνατο του Αλέξανδρου Ωνάση, γιου του Αριστοτέλη. Ο Σταμάτης Κόκοτας και ο Αριστοτέλης Ωνάσης, άλλωστε, ήταν καλοί φίλοι, οπότε εύκολα έγινε ο συνειρμός. Δεν ήταν, όμως, έτσι…
Ωστόσο ο Σταμάτης Κόκοτας σε συνέντευξή του ξεκαθάρισε πως το συγκεκριμένο τραγούδι γράφτηκε για άλλη ιστορία, εξίσου πονεμένη και συγκινητική.
«Το τραγούδι γράφτηκε για ένα πατέρα με ναρκομανή γιο. Τότε, τέλη δεκαετίας ’70, άρχισε να μπαίνει η πρέζα στη ζωή μας. Και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος τα λέει όλα εδώ… Είσαι είκοσι χρονών κι όμως γερνάς… Γιε μου, είν’ οι άνθρωποι απάνθρωποι καλέ μου, οι αρχόντοι είν’ εμπόροι του πολέμου και γελούν όταν το δάκρυ μας κυλά. Ως κι οι φίλοι σου χαρήκανε, Θεέ μου που ’χεις πέσει τώρα τόσο χαμηλά».
«Σε τουρνέ μου στην Αμερική, που έλεγα το «Γιε μου» και πήγε κάποιος ν’ ανάψει το τσιγάρο του -από πόνο, επειδή είχε χάσει το παιδί του- με αποτέλεσμα να πάρουν τα μαλλιά μου φωτιά και ο μπουζουξής να τραβάει το τραπεζομάντιλο για να τη σβήσει», είχε, επίσης, περιγράψει.
Οι στίχοι του τραγουδιού:
Γιε μου, είν ο πόνος μου αβάσταχτος καλέ μου
που σε βλέπω σαν ξερόφυλλο του ανέμου
στη ζωή κυνηγημένος να γυρνάς
Γιε μου, δεν τον άκουσες τον δόλιο σου πατέρα
παρασύρθηκες και μέρα με τη μέρα
είσαι είκοσι χρονών κι όμως γερνάς
Γιε μου, τι περιμένεις, πε μου
σ έναν δρόμο λασπωμένο
θα σαι πάντα σα δεντρί ξεριζωμένο
δίχως μοίρα, δίχως ήλιο κι ουρανό
Γιε μου, τον καημό μου συλλογίσου
γύρνα σπίτι να γλυκάνω την πληγή σου
γιε μου, γιε μου, πώς πονώ
Γιε μου, είν οι άνθρωποι απάνθρωποι καλέ μου
οι αρχόντοι είν εμπόροι του πολέμου
και γελούν όταν το δάκρυ μας κυλά
Γιε μου, μην πιστεύεις σε κανέναν ακριβέ μου
ως κι οι φίλοι σου χαρήκανε, Θεέ μου
που χεις πέσει τώρα τόσο χαμηλά
dinfo.gr
