Κοντά στο ξακουστό ρωμαϊκό υδραγωγείο της Νικόπολης, βρίσκεται καλά κρυμμένη μέσα σε ένα ειδυλλιακό τοπίο η περίφημη Δρακότρυπα, γνωστή και ως “Τρύπα του Άη Γιώργη”.
Πρόκειται για μια τεράστια τρύπα, με ένα σταυρό να στέκει επιβλητικά στο κέντρο της, η οποία βρίσκεται στο βουνό δίπλα στο χωριό του Αγίου Γεωργίου. Εκεί βρίσκεται και η περίφημη ομώνυμη πηγή που τροφοδοτεί με νερό τον ποταμό Λούρο.
Η λαϊκή παράδοση
Στα παλιά χρόνια, τα νερά των πηγών ξεπηδούσαν από μια σκοτεινή και υγρή σπηλιά, η οποία βρισκόταν στο μέρος που σήμερα είναι κτισμένος ο ναός του Αγίου Γεωργίου.
Ο θρύλος αναφέρει ότι στη σπηλιά αυτή είχε τη φωλιά του ένας ανθρωποφάγος δράκος, που εξουσίαζε τα νερά των πηγών. Για να επιτρέπει στους ανθρώπους να πίνουν και να χρησιμοποιούν το νερό, άρπαζε κάθε χρόνο ως αντάλλαγμα την ομορφότερη νέα από το πανηγύρι του χωριού.
Κάθε φορά που ο δράκος κατηφόριζε στο χωριό, πόνος και τρομάρα καταλάμβανε τους κατοίκους του. Έτσι σταμάτησαν το πανηγύρι από το φόβο τους και δεν ξαναγιόρτασαν.
Ο θρύλος είχε εξέλιξη. Μια χρονιά, αρκετοί κάτοικοι είδαν στον ύπνο τους τον Άγιο Γεώργιο να τους ενθαρρύνει να ξαναγιορτάσουν κανονικά και να μη φοβηθούν το δράκο. Όταν έφτασε η Δευτέρα του Πάσχα, ετοιμάστηκαν να πανηγυρίσουν, αλλά εμφανίστηκε ο δράκος.
Ξαφνικά, όμως, ακούστηκε ένα απότομος θόρυβος και μια λάμψη θάμπωσε τα μάτια τους. Η παράδοση αναφέρει ότι ο Άγιος Γεώργιος έφιππος άρχισε να κυνηγάει το δράκο, που μεταμορφώθηκε σε πελώριο φίδι με μεγάλα φτερά.
Το πέταγμά του ήταν τόσο δυνατό και θορυβώδες που τρύπησε το αριστερό μέρος του λόφου και κατευθύνθηκε προς τις Παπαδάτες.
Τα χτυπήματα του κονταριού του Άη Γιώργη ήταν τόσο δυνατά ώστε ο δράκος, τελικά, υπέκυψε. Στο σημείο έχει υψωθεί μέσα στο βράχο ένας μεγάλος λευκός σταυρός.
Οι κάτοικοι της περιοχής των πηγών από ευγνωμοσύνη προς τον Άγιο Γεώργιο, που τους απάλλαξε από τον δράκο, έκτισαν στο μέρος της δρακότρυπας ναό προς τιμήν του και έδωσαν το όνομά του στο χωριό τους.
Το τραγούδι του Aϊ-Γιώργη
Ερμηνεύοντας τον μύθο με τον Αϊ-Γιώργη, οι μελετητές της λαογραφίας επισημαίνουν ότι ο πιο τιμημένος άγιος της ανατολικής Εκκλησίας είναι άγιος-μαχητής ενάντια στο κακό και την αδικία, προστάτης κι ελευθερωτής, ήρωας του καλού και της ελπίδας.
Ο Ν. Γ. Πολίτης υποστήριξε ότι τόσο η θρησκευτική διήγηση όσο και το τραγούδι απηχούν τον ανάλογο αρχαίο μύθο του Περσέα και της Ανδρομέδας που ως λαϊκή αφήγηση είχε διασωθεί στην Καππαδοκία, πιθανή περιοχή πρώτης εμφάνισης του τραγουδιού και κοιτίδα της λατρείας του αγίου.
Το τραγούδι κατέγραψε στην Σκιάθο η αξέχαστη μουσικός Δόμνα Σαμίου που αφιέρωσε την ζωή της στη διάσωση του παραδοσιακού τραγουδιού και πολιτισμού
mixanitouxronou.gr