Το όνομα Κώστας Κόλλιας, ίσως να μην είναι γνωστό στη σημερινή γενιά, ίσως γιατί είναι εθισμένη στη hip hop και trap μουσική, όπου εκεί οι αοιδοί κραυγάζουν σαν ιθαγενείς στη ζούγκλα και το αποκαλούν εν τέλει ερμηνεία, και δεν τους αρέσει τίποτα άλλο, παρά μόνο το συγκεκριμένο είδος, θεωρώντας συνάμα απαξιωτικό το λαϊκό τραγούδι.
Και αναρωτιέμαι κατά βάθος, πόσο άτυχοι είναι οι νεαροί άνθρωποι αυτού του τόπου που αγνοούν ένα τόσο ιδιαίτερο καλλιτέχνη, που έτσι και ακούσεις μερικά από τα αριστουργήματα του, είναι σίγουρο πως θα σου σηκωθεί η τρίχα κάγκελο, και μάλλον θα αναθεωρήσεις τις απόψεις σου για το τι εστί μουσική με πάθος.
Βλέπεις, η ξενομανία και ο μιμητισμός του αμερικανικού τρόπου ζωής, μας έχει οδηγήσει να μισούμαι καθετί που μυρίζει Ελλάδα.
Ωστόσο, όσα άτομα πρόσκεινται στη λαϊκή μουσική, και ακούνε παλιά τραγούδια, δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχουν ακούσει έστω ένα κομμάτι από τις πολλές επιτυχίες που έχει ερμηνεύσει και έμειναν αξέχαστες έως και σήμερα, και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από τις εκατοντάδες χιλιάδες προβολές που έχουν τα τραγούδια του στο YouTube.
Μην ξεχνάτε πως ο Κώστας Κόλλιας είναι ανενεργός καλλιτέχνης και δεν τον προβάλουν καθόλου τα τηλεοπτικά κανάλια για να έχουν περισσότερες προβολές τα τραγούδια του, έτσι ώστε να βρίσκεται συνεχώς στην επικαιρότητα.
Κατά την προσωπική μου άποψη, εκτιμώ πως εάν αυτός ο άνθρωπος δεν σκοτωνόταν σε νεαρή ηλικία, και συνέχιζε την ανοδική πορεία που είχε στο τραγούδι, πιθανόν να συγκαταλέγονταν στους κορυφαίους βάρδους όλων των εποχών στην ελληνική μουσική. Νομίζω πως όσοι είναι αμερόληπτοι θα συμφωνήσουν με τα λεγόμενα μου.
Έτσι για την ιστορία, θα αναφέρω ορισμένα πράγματα για τον Κώστα Κόλλια, ούτως ώστε να θυμηθούν οι παλαιότεροι και να μάθουν οι νεότεροι.
Σκοτώθηκε 35 ετών, σε τροχαίο δυστύχημα στις 4 Ιουνίου 1980 στα Καλύβια Θορικού (χωριό της Ανατολικής Αττικής), όταν είχε τελειώσει το πρόγραμμα του στο κέντρο διασκέδασης που τραγουδούσε και γυρνούσε στο σπίτι με το αυτοκίνητο κατά τα ξημερώματα. Πολλά λέγονται για αυτό το ατύχημα, όμως την αλήθεια την ξέρεις μόνο ο ίδιος, και την πήρε μαζί του εκεί επάνω στον παράδεισο. Είναι τυχερός ο Θεός που έχει ένα τέτοιο Λεβέντη στο πλάι του.
Ένα από τα πιο στενάχωρα στοιχεία της υπόθεσης είναι ό,τι η δισκογραφική του καριέρα κράτησε μόλις τέσσερα χρόνια, από το 1976 έως το 1980, όταν βρισκόταν στο απόγειο της δόξας του, και ο κόσμος χαρακτήριζε τα κομμάτια του ως ερωτικούς ύμνους που άγγιζαν την ψυχή και την καρδιά τους. Είχε προλάβει να ηχογραφήσει μόνο τέσσερις δίσκους,
Θα σας διηγηθώ μία προσωπική ιστορία, για να κατανοήσετε την λατρεία του κόσμου προς το πρόσωπό του. Κάποτε μου είχε πει ένας γνωστός μου που ήταν μετανάστης στην Αυστραλία (τώρα είναι γέροντας), πως είχε ταξιδέψει από την άλλη άκρη του κόσμου για να τον ακούσει ζωντανά, και όταν έφτασε στο μπουζουξίδικο και άκουσε το Έρωτά μου αγιάτρευτε, τότε μου εξήγησε πως είχε μουδιάσει ολόκληρο το σώμα του, και δεν είχε ξαναζήσει ποτέ κάτι παρόμοιο.
Θα μπορούσα να σας διηγηθώ αμέτρητες ιστορίες που έχω ακούσει για αυτόν τον άνθρωπο, ιδιαίτερα από την παλιά γενιά που τον γνώριζε και είχε έρθει σε επαφή μαζί του, αλλά νομίζω πως ενδέχεται να σας κουράσω, με αρνητική συνέπεια να μην διαβάσετε τη συνέχεια του άρθρου που περιέχει μερικά από τα σπουδαιότερα τραγούδια του.
texnologia.net
