Πολύ δύσκολες ώρες περιμένουν την Μαργαρίτα μετά τα είδηση για τους φόνους του γιού της. Εκτός από την οργή κάποιων έχει να αντιμετωπίσει την αυτοκτονία του Αλέξη αλλά και τις τύψεις της…
Ένα βουνό έχει κάτσει πάνω στο στήθος μου! Δεν μπορώ ούτε να ανασάνω, ούτε να ουρλιάξω! Μου έχει κοπεί η ανάσα. Ήταν βαρύ αυτό που έκανε ο γιός μου. οι ζωές που αφαίρεσε είναι σαν σκέψη ασήκωτες. Και μετά στράφηκε ενάντια και στη δική του τη ζωή! Θυμώνω μαζί του, αλλά ως μάνα εύχομαι να γλίτωσε από τα κρίματά του! Να μην τα κουβαλάει μαζί του και στον θάνατο! Ας μείνουν εδώ, να τα κουβαλήσω ΟΛΑ εγώ!
Όσο αναπνέω οι ζωές που πήρε ο Αλέξης θα ουρλιάζουν γύρω μου σαν τις ερινύες, το ξέρω ότι δεν θα γλιτώσω ποτέ! Γιατί είμαι κι εγώ υπεύθυνη! Εγώ τον μεγάλωσα στα σπλάχνα μου, εγώ φίλαγα αυτά τα χέρια που μετά δολοφόνησαν τόσο κόσμο! Μεγάλωσα ένα δολοφόνο!
Άτυχη ή μοιραία, αυτή ήμουν. Ό,τι χειρότερο μου φύλαγε η ζωή μου το έδωσε, δεν έχω παράπονο.. Τώρα τι άλλο να περιμένω; Δεν ξέρω κι εγώ αν μπορώ να κάνω το βήμα που έκανε ο γιός μου και να δώσω ένα τέλος.. Δεν ξέρω κι αν το δικαιούμαι, ή πρέπει να παραμείνω ζωντανή και να πληρώσω! Τι είναι πιο δίκαιο;
Όλα μου φαίνονται κούφιες λέξεις.. Τι πάει να πει «δύναμη»; Δεν ξέρω τίποτα πια.. Όλα έχασαν ξαφνικά το νόημά τους.
Δεν μπορώ να καταλάβω τίποτα.. Ποια είμαι, τι κάνω, αν πονάω, για ποιον πονάω.. Η καρδιά μου έχει γίνει χίλια κομμάτια… αυτό που έχω μέσα μου είναι μια άβυσσος..
Στη ζωή ήξερα ότι σου έρχεται ένα κακό και μετά έρχεται ένα καλό και το γιατρεύει.. Τώρα το ένα κακό έρχεται πίσω απ΄ το άλλο! Και σκέφτομαι τώρα ότι εδώ και πολύ καιρό το ένιωθα ότι ερχόταν.. Ήταν κάτι σαν ανατριχίλα στο σώμα μου και συναγερμός μέσα στο μυαλό μου.. και έκανα ότι δεν το παίρνω είδηση, ότι δεν το προσέχω..
Έβλεπα τον γιό μου και είχε μια σκιά μαύρη τριγύρω του, αλλά δεν ήθελα να το πιστέψω.. Σα να μην ήθελα να ανοίξω την πόρτα στο κακό για να μη μπει.. Αλλά το κακό χωράει κι απ΄ τη χαραμάδα Χάιδω! Ήταν μέσα του, ήταν στο μυαλό του και στην ψυχή του! Είχε βαλθεί να αφανίσει κόσμο και μετά και τον ίδιο του τον εαυτό! Τώρα τι άλλο μένει να πω; Να προσπαθώ να το εξηγήσω; Δεν εξηγείται! Να το δικαιολογήσω; Δεν μπορώ..
diavaseto.gr
