Η Στέλλα Φυρογένη αγαπήθηκε από το κοινό μέσα από τον ρόλο της Χάιδως στην σειρά “Η Γη της Ελιάς”. Ποια είναι όμως πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας;

Αν θέλετε να μάθετε την ηλικία της, τις σπουδές της, καθώς και όλα όσα ανέφερε για τον ρόλο της στην “Γη της Ελιάς”, συνεχίστε να διαβάζετε…

Όλα όσα δεν γνωρίζατε για την Στέλλα Φυρογένη

  • Η Στέλα Φυρογένη είναι 54 χρονών και συγκεκριμένα γεννήθηκε το 1968.
  • Αριστούχος απόφοιτη δραματικής σχολής Εθνικού θεάτρου (1989-1992).
  • Σκηνοθέτησε  τις παραγωγές «Ινκόγκνιτο» και «Το παλάτι του τέλους» (ΘΟΚ).
  • Ως ηθοποιός έπαιξε/πρωταγωνίστησε  στις παραστάσεις «Καλντερόν» (Αγκοστίνα), «Νεφέλες» (χορός), «Σιωπηλή γυναίκα» (Σιωπηλή γυναίκα), «Αντιγόνη» (Ευριδίκη) στο Εθνικό Θέατρο κ.ά., «Ορλάντο» (Ορλάντο, θεατρική ομάδα Περσόνα), Βυσσινόκηπος» (Λιούμπα, θεατρική ομάδα Open arts), «Τρεις ψηλές γυναίκες» (Γυναίκα Β, θεατρική ομάδα Μάριου Μεττή) και στον ΘΟΚ στις παραστάσεις «Ντα» (Μαίρη), «Καζιμίρ και Καρολίνα» (Καρολίνα), «Μικρές τραγωδίες» (Δόνια Άννα), «Περί έρωτος» (Η νεαρή γυναίκα), «Ο γλάρος» (Μάσα), «Το γαϊτανάκι του έρωτα» (η Γυναίκα), «Φοίνισσες» (Αντιγόνη), «Επτά επί Θήβας» (Κορυφαία), «Η ποντικοπαγίδα» (Κάθριν Κέιζουελ), «Μπαμπάδες με ρούμι» (Τζένυ), «Ο δολοφόνος του Λάιου και τα κοράκια» (Η γυναίκα κοράκι), «Οθέλλος» (Ιάγος), «Η πέτρα» (Χάιντρουν), «Όπερα της πεντάρας» (Τζένη), «Καλοκαίρι και καταχνιά» (Άλμα), «Ιφιγένεια εν Ταύροις» (Ιφιγένεια), «Τρίτο στεφάνι» (Νίνα), «Σαμία» (Σαμία), «Το ξύπνημα της άνοιξης» (Ο άντρας με τη μάσκα), «Το γλυκό πουλί της νιότης» (Αλεξάντρα ντελ Λάγκο), «Αύγουστος» (Μπάρμπαρα), «Αστερισμοί» (Μάριαν), «Το παλάτι του τέλους» (Λίντυ Ίνγκλαντ) κ.ά. Στις ταινίες μικρού μήκους «Ο Εντομοσυλλέκτης», «Παιχνίδια ζωής», «Φάρμακον», «5 ways to die», «Πάνω η κάτω» κ.ά. Στις ταινίες μεγάλου μήκους «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου», «Δρόμοι και πορτοκάλια», «BAR», «Κάτω απ’ τ’ άστρα», «GUILD», «The two faces of January», «Παύση» κ.ά.
  • Τιμήθηκε με το βραβείο ερμηνείας γυναικείου ρόλου στα έργα «Ορλάντο» (2003-2005), «Ινκόγκνιτο» (2007-2009) και «Το γλυκό πουλί της νιότης» (2015-2016) Βραβεία Θεάτρου Κύπρου, επίσης, με το βραβείο γυναικείας ερμηνείας για την ταινία «Εντομοσυλλέκτης» (Μεσογειακό φεστιβάλ νέων κινηματογραφιστών) και για την ταινία «Φάρμακον» (Κυπριακό φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους).
  • Είναι ιδρυτικό μέλος και βασική ερμηνεύτρια του μουσικού σχήματος STELAFI.
  • Δείγμα της δουλειάς της στο θέατρο είναι οι παραστάσεις Αντιγόνη (2016), Καλιγούλας (2017), Αύγουστος (2015), Αστερισμοί (2014)

  • H Γη της Ελιάς και η ΧάιδωΜιλώντας για τον χαρακτήρα της και τις κατάρες… η ηθοποιός ανέφερε, σε συνέντευξή της, “Ο ρόλος της Χάιδως ήταν πολύ προκλητικός. Χαίρομαι που βρίσκομαι εκεί, η ατμόσφαιρα είναι ζεστή γιατί οι άνθρωποι δουλεύουν πολλά χρόνια μαζί, οι περισσότεροι τουλάχιστον. Κι αυτό ήταν μια πολύ ωραία αγκαλιά για μένα που ερχόμουν απ’ έξω.Επίσης, γνώρισα από κοντά συναδέλφους που θαύμαζα, νεότερους αλλά και το συνεργείο που δουλεύει πολύ σκληρά… Είναι ξεχωριστή εμπειρία.Η αλήθεια είναι ότι οι κατάρες είναι ένα πολύ νόστιμο πράγμα, να ψάξεις να βρεις από που πηγάζει όλο αυτό το μένος και ο τρόπος που βγαίνει προς τα έξω… Ανάτρεξα στον εαυτό μου, στις στιγμές που είμαι στο αυτοκίνητο, όπου μου αρέσει πολύ να βρίζω, να είμαι αθυρόστομη, γιατί δεν κινδυνεύω να προσβάλω κάποιον. Παίζω πολύ μ΄ αυτό χωρίς να το αφήνω να δηλητηριάζει το συκώτι μου και μ΄ έναν παρόμοιο τρόπο το παλεύω και με τις κατάρες της Χάιδως. Η ραχοκοκαλιά μέσα μου είναι γερή γιατί είναι μια γυναίκα που τουλάχιστον έχει δίκιο για τον πόνο της, γι’ αυτό που της έχει συμβεί. Από εκεί και πέρα το πώς ο ίδιος ο χαρακτήρας εξελίσσεται, τι εμμονές και τι διαταραχές έχει ή ποια εξέλιξη θα έχει αυτό είναι κάτι που ακολουθεί στην πορεία του.Οι κατάρες είναι κάτι που μπορεί να σε αρρωστήσει, είναι κάτι πολύ δυνατό, πολύ αρνητικό κι όταν βγαίνει από μέσα σου, μπορεί να αποδυναμώσει το μυαλό και την ψυχή. Γι΄ αυτό για μένα οι κατάρες είναι ένα παιχνίδι με τον εαυτό μου σε σχέση με το πόση ειλικρίνεια μπορεί να έχουν και ταυτόχρονα να είμαι εγώ προστατευμένη. Μετά από αυτό γελάω πολύ -εκεί θέλω να καταλήξω.Είναι και ο συμβολισμός της Μανιάτισσας. Οι γυναίκες είναι πολύ δυνατές στη Μάνη. Είναι βράχος η γυναίκα και μια τέτοια γυναίκα είναι η Χάιδω. Το μεγάλο στοίχημα για μένα είναι ότι ενώ έχει δίκιο στον πόνο της, τα πυρά που κατευθύνει έχουν κάτι παράλογο μέσα τους. Και εκεί είναι και για μένα το στοίχημα, να μπορώ να κάνω αυτή τη γυναίκα έναν κανονικό άνθρωπο και όχι ένα κατασκεύασμα που ακολουθεί το σενάριο όσο καλογραμμένο κι αν είναι”.

diavaseto.gr

Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πήγη, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.

Σχόλια

σχόλια

Loading...
loading...