Τα Χριστούγεννα της δεκαετίας του ’70 η καρδιά της αθηναϊκής διασκέδασης χτυπούσε στην Καισαριανή, στο θρυλικό “Χάραμα”, το οποίο βρισκόταν δίπλα στο Σκοπευτήριο.
Ήταν το πιο γνωστό νυχτερινό κέντρο της “χρυσής εποχής” της Αθήνας, όπου διασκέδαζαν οι πρωταγωνιστές του ελληνικού κινηματογράφου, πολιτικοί και διανοούμενοι.
Δεν είχε πολυτελή διακόσμηση. Αντιθέτως ήταν λιτό και σύμφωνο με την απλότητα και το ήθος των σπουδαίων καλλιτεχνών που εμφανίζονταν στο κέντρο. Βασίλης Τσιτσάνης, Γιάννης Παπαϊωάννου και Σωτηρία Μπέλλου γοήτευαν τους θαμώνες επί χρόνια.
Το ξεκίνημα
Ξεκίνησε να λειτουργεί μετά τον πόλεμο, όμως γνώρισε ένδοξες ημέρες, όταν το αγόρασε ο Κίμωνας Φαραντζής. Επειδή ο Φαρατζής διατηρούσε καλές σχέσεις με τον Παπαϊωάννου, τον έπεισε να εμφανιστεί στο κέντρο. Εκείνη την περίοδο, το κέντρο μετονομάστηκε σε “Χάραμα” από το τραγούδι του Παπαϊωάννου «Πριν το χάραμα μονάχος».
Δύο χρόνια αργότερα, ο Φαραντζής έκανε πρόταση στον Τσιτσάνη, ο οποίος στο παρελθόν είχε συνεργαστεί ξανά με τον Παπαϊωάννου.
Το σχήμα Παπαϊωάννου-Τσιτσάνης προσέλκυσε τους φίλους του ρεμπέτικου και η Καισαριανή μετατράπηκε σε μουσικό στέκι.
Καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι και διανοούμενοι απέκτησαν το στέκι τους και συνυπήρχαν μαζί με εργάτες και φοιτητές. Ανάμεσα στους θαμώνες, βρισκόταν συχνά και ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος διασκέδαζε με τις πενιές του Τσιτσάνη και χόρευε τις περίφημες ζεϊμπεκιές.
«Λιτανεία του μάγκα», «Γερακίνας ο γιος» «Συννεφιασμένη Κυριακή» ή «Το βαπόρι απ’ την Περσία», ήταν τα τραγούδια που ζητούσαν οι θαμώνες.
Η συνεργασία των δύο καλλιτεχνών έληξε άδοξα με τον θάνατο του Παπαϊωάννου το 1973. Τα επόμενα χρόνια ο Τσιτσάνης συνεργάστηκε με τη Σωτηρία Μπέλλου.
Στην κουζίνα του κέντρου ηχογραφήθηκε ο δίσκος του Τσιτσάνη που κατέκτησε το βραβείο της Μουσικής Ακαδημίας Charles Gross!
Τα ξημερώματα της 15ης Φεβρουάριου 1980 ο Τσιτσάνης περίμενε να φύγει και ο τελευταίος πελάτης και τότε ηχογράφησε μετά το τέλος του προγράμματος με τους μουσικούς Γιάννη Δεδέ και τον Μ. Μαλλίδη τον δίσκο “Το χάραμα Τραγούδια και ταξίμια του Βασίλη Τσιτσάνη”.
Τον Νοέμβριο του 1983 η υγεία του τραγουδιστή είχε χειροτερέψει. Εκείνα τα Χριστούγεννα ο καλλιτέχνης δεν εμφανίστηκε στο πάλκο μετά από 15 χρόνια. Στις 18 Ιανουαρίου του 1984, πέθανε στο Brompton του Λονδίνου, έπειτα από επιπλοκές της εγχείρησης στους πνεύμονες σε ηλικία 69 ετών.
Μετά τον θάνατο του Τσιτσάνη τίποτα δεν ήταν το ίδιο. Το Χάραμα, που είχε ταυτιστεί με το όνομά του, παρήκμασε και σήμερα δεν θυμίζει σε τίποτα τις παλιές εποχές.
Το κέντρο όπου ο Τσιτσάνης “μας χάριζε πολιτισμό”, όπως έλεγε ο Τσαρούχης, είναι σήμερα ρημαγμένο.
πηγη: mixanitouxronou.gr