Σήμερα θα μιλήσουμε για την ιστορία της κονσέρβας.
Το 1795 η γαλλικη κυβέρνηση θέλοντας να βελτιώσει το σιτηρέσιο των στρατιωτών και των ναυτών της, προκήρυξε ένα διαγωνισμό για τη συντήρηση των τροφίμων. Θα έπρεπε το τελικό προιόν να είναι φτηνό, να μεταφέρεται εύκολα, εύγευστο και θρεπτικό . Πήραν μέρος πολλοί. Οι περισσότεροι επιστήμονες. Τελικά ο νικητής δεν ήταν επιστήμονας , αλλά μάγειρας. Ο Γάλλος Νικολά Απέρ . Δούλευε σε ευγενείς πριν ανοίξει το δικό του ζαχαροπλαστείο το 1781. Λογω του επαγγέλματος ήξερε ότι η ζάχαρη συντηρούσε τα φρούτα . Εκανε πολλές δοκιμές και τελικά δοκίμασε να συντηρήσει τα τρόφιμα σε βάζα τα οποία τα έβαζε σε νερό που εβραζε σε μπεν μαρί. Μετα από κάποιο χρόνο εβγαζε τα βάζα. Πολύ αργότερα ο Παστέρ το 1860 απέδειξε ότι η αποσύνθεση οφειλόταν σε μικρόβια που πέθαιναν με την θέρμανση.
Τα προιόντα του Απέρ έγιναν γνωστά και πωλιούνταν ως είδη πολυτελείας στο Παρίσι. Τελικά ο Απέρ πήρε το βραβείο των 12000 φράγκων. Το 1810 δημοσιεύει το βιβλίο του ‘ η τέχνη της συντήρησης ζωικών και φυτικών τροφίμων’. Τρείς μήνες μετα την έκδοση του βιβλίου του ο Πίτερ Ντιούραντ , ενας Λονδρέζος επιχειρηματίας έβγαλε αγγλικο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για μια πανομοιότυπη μέθοδο. Παραδέχθηκε ότι η μέθοδος του γνωστοποιήθηκε από κάποιον ξένον. Το 1814 ο Απέρ πήγε στο Λονδίνο και τελικά εισέπραξε το μερίδιο του , κάτι που δείχνει ότι ο Λονδρέζος ενέργησε εκ μέρους του Απέρ.
Ωστόσο οι κονσέρβες δεν έμελλε να παραμείνουν είδη πολυτελείας. Η μεγάλη στρατιωτική ζήτηση έδωσε ώθηση στον κλάδο. Σε λίγα χρόνια βρέθηκε ότι η προσθήκη χλωριούχου ασβεστίου στο νερό που έβραζαν οι κονσέρβες μεγάλωνε το σημείο βρασμού και μείωνε τον χρόνο βρασμού. Σιγα –σιγα η τεχνολογία βελτίωσε πολύ τις κονσέρβες. Ο Απέρ πέθανε το 1841 στα 91 χρόνια, όμως η μέθοδος του για την συντήρηση των τροφίμων χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα.
Δημήτρης Κουρέτας
Πηγή: FB
