Ο Νίκος Κοεμτζής ήταν ο άνθρωπος που σκόρπισε τον θάνατο στην πίστα του νυχτερινού κέντρου “Νεράιδα”, καθώς αστυνομικοί αδιαφόρησαν για την παρουσία του και χόρεψαν το ζεϊμπέκικο που ο ίδιος είχε κάνει παραγγελιά.
Ήταν 25 Φεβρουαρίου του 1973. Μια βραδιά στο νυχτερινό κέντρο “Νεράιδα” έμελλε να έχει τραγικό τέλος, που ακόμα και σήμερα, 45 χρόνια αργότερα προκαλεί θλίψη στη θύμησή του. Εκεί, διαδραματίζεται ένα πρωτοφανές γεγονός στα αστυνομικά χρονικά.
“Παραγγελιά ρε!” ορμώντας με ασύγκριτο μαίνος εναντίον τους. Επικρατεί ένας πανικός άνευ προηγουμένου. Ο Κοεμτζής αιματοκυλά την πίστα, οι θαμώνες τρέχουν πανικόβλητοι για να γλυτώσουν από τη μανία του. Εκείνος, όμως, βρίσκεται σε τέτοιο παροξυσμό που συνεχίζει να καρφώνει όποιον βρίσκει στον δρόμο του για την έξοδο. Καταφέρνει να διαφύγει αφήνοντας πίσω του τρεις νεκρούς και δέκα τραυματίες. Ανάμεσα στα θύματα είναι κι αστυνομικοί.Κάποιοι είπαν ότι οι αστυνομικοί αδιαφόρησαν για την παρουσία του Κοεμτζή και της παρέας του και ήταν εκείνοι οι οποίοι πυροδότησαν την οργή του. Ο ίδιος, στο παρελθόν, είχε βρεθεί πολλές φορές στο στόχαστρο των αρχών, εξαιτίας του αριστερού παρελθόντος του πατέρα του.
Νίκος Κοεμτζής: Η ιστορία εκείνης της νύχτας έγινε τραγούδι, ταινία και ντοκιμαντέρ
Το 1979, ο Διονύσης Σαββόπουλος, στο δίσκο του δίσκο Ρεζέρβα, συμπεριλαμβάνει ένα τραγούδι με τίτλο Το μακρύ ζεϊμπέκικο για το Νίκο”. Ένα χρόνο αργότερα, το 1980, ο Παύλος Τάσσιος, εμπνέεται από το τραγούδι και σκηνοθετεί την ταινία “Παραγγελιά”, με πρωταγωνιστή τον ηθοποιό Αντώνη Αντωνίου, που είναι βασισμένη στο επεισόδιο. Στην ταινία, η Κατερίνα Γώγου (πρώην σύζυγός του Παύλου Τάσιου) απαγγέλλει στίχους από τα ποιήματά της. Η μουσική είναι του Κυριάκου Σφέτσα.
Ήταν 3 Οκτωβρίου του 1993 όταν η αναρχική ποιήτρια, Κατερίνα Γώγου βρέθηκε νεκρή στο παλιό διαμέρισμα της μητέρας της, όπου είχε αποσυρθεί. Η αιτία του θανάτου της ήταν ένα «κοκτέιλ» χαπιών και αλκοόλ…«Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά και σύρματα στα χέρια σας. Στο λαιμό σας. Οι φίλοι μου (…) Όλο ταξιδεύουν οι φίλοι μου, γιατί δεν τους αφήσατε σπιθαμή για σπιθαμή. Όλοι οι φίλοι μου ζωγραφίζουνε με μαύρο χρώμα γιατί τους ρημάξτε το κόκκινο. Γράφουνε σε συνθηματική γλώσσα, γιατί η δική σας, μόνο για γλείψιμο κάνει»…. έγραφε σε κάποιο ποίημά της, η γυναίκα που η ποιητική της συλλογή πούλησε όσο και του Ελύτη…Το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Τρία κλικ αριστερά» πούλησε πάνω από 40.000 αντίτυπα, αριθμός που, όπως λένε οι εκδότες, ήταν σπάνιος για ποιητικές συλλογές και μόνο ο Ελύτης και ο Ρίτσος τον έφταναν. Το βιβλίο μάλιστα μεταφράστηκε και στα αγγλικά και κυκλοφόρησε το 1983 στην Αμερική.
Οι επίμαχες σκηνές της ταινίας “Παραγγελιά”, δεν απεικονίζουν πιστά τα γεγονότα. Το επίμαχο τραγούδι “Τη ζούλα μου ανεκάλυψα”, στην ταινία αντικαταστάθηκε από το “Αντιλαλούν οι φυλακές”, σε ερμηνεία Γιώργου Καμπουρίδη. Οι αστυνομικοί, δε, εμφανίζονται να ανεβαίνουν προκλητικά κι αργότερα στην άδεια πίστα, μετά τον Δημοσθένη Κοεμτζή (Αντώνη Καφετζόπουλο).
Ο Τύπος της εποχής τον χαρακτήρισε κτήνος και συχνά αναφερόταν σε εγκληματίες ως κοεμτζήδες. Ο Νίκος Κοεμτζής, καταδικάστηκε τρεις φορές σε θάνατο και οκτώ φορές σε ισόβια, για ανθρωποκτονίες από πρόθεση. Το 1977 η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια. Στις 29 Μαρτίου του 1996 αποφυλακίστηκε από τις φυλακές Πατρών μετά από 23 χρόνια συνεχούς φυλάκισης. Αρχικά πέρασε πολύ άσχημα μέσα στη φυλακή. Αργότερα, όμως, ο γνωστός αρχιφύλακας του Κορυδαλλού Αντώνης Αραβαντινός δήλωσε πως ο Κοεμτζής ήταν “ο μεγάλος του δάσκαλος” στη φυλακή.
πηγή: Μακελειό.gr
